Αλεξάντερ, Σάμιουελ

(Samuel Alexander, 1859 – 1938). Άγγλος φιλόσοφος, από το Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Σπούδασε στη Μελβούρνη, την Οξφόρδη και τη Γερμανία. Διετέλεσε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Βικτορίας του Μάντσεστερ, από το 1893 έως το 1924. Η φιλοσοφία του, μια απόπειρα συγκερασμού του εγελιανισμού με την εξελικτική θεωρία, τον εντάσσει στους εκπροσώπους του νεορεαλισμού, κοντά στον θετικισμό του Μουρ και του Ράσελ. Βασική έννοια στη φιλοσοφία του Α. είναι ο χωρο-χρόνος,μια πρωταρχική πραγματικότητα στην οποία εντάσσονται οι διάφορες κατηγορίες (ουσία, ύπαρξη, αιτιότητα κλπ.) και μέσα από την οποία προκύπτουν διά αναδύσεων (emergences) οι νέες μορφές που συγκροτούν την άπειρη ποικιλομορφία του κόσμου. Οι βασικές απόψεις του αναπτύσσονται στο σύγγραμμά του Χώρος, χρόνος και θεότητα (1920). Άλλα έργα του: Ηθική τάξη και πρόοδος (1889), Η ιδέα της αξίας (1892), Ο Σπινόζα και ο χρόνος (1921), Η ωραιότητα και άλλες μορφές της αξίας (1933) κ.ά.